Wyobraź sobie, że odkrywasz, że masz mięsień, którego prawie 15% ludzi już nie ma. Ciekawe, prawda? Ten mięsień, zwany długim mięśniem dłoniowym, wywołuje fascynujące pytania na temat naszej ewolucji. Dlaczego niektórym z nas go brakuje? Co ta anatomiczna osobliwość mówi nam o naszej przeszłości? Przyjrzyjmy się tej biologicznej tajemnicy, która ujawnia tak wiele o naszych przodkach. Szczątkowy mięsień o zaskakującym pochodzeniu Długi mięsień dłoniowy to cienki, wydłużony mięsień znajdujący się w przedramieniu, rozciągający się aż do nadgarstka. Chociaż występuje u większości ludzi, około 15% światowej populacji go nie ma. Jednak jego brak nie ma wpływu na siłę ani funkcjonalność dłoni, co intryguje anatomów. Mięsień ten jest uważany za pozostałość ewolucji. W przeszłości odgrywał kluczową rolę w życiu naszych przodków: ułatwiał chwytanie i obsługę przedmiotów, szczególnie podczas wspinania się na drzewa. Wśród naczelnych nadrzewnych, takich jak niektóre małpy, mięsień ten był kluczowy do zwisania z gałęzi i zwinnego wspinania się. Ta umiejętność była niezbędna do ucieczki przed drapieżnikami lub żerowania w gęstych lasach. Dziedzictwo dawnego stylu życia